Σε ορισμένες από τις εκφάνσεις της, η ελληνική νοοτροπία μοιάζει με αυτήν της Άριας Φυλής. Ακούγεται βαρύς χαρακτηρισμός, μπορεί όμως τελικά να είναι λίαν επιεικής…
Φέτος πραγματοποιήθηκαν οι καθιερωμένοι εορτασμοί για τη μεγάλη μας Εθνική Εορτή. Οι αντιδράσεις δίνουν και παίρνουν για ακόμη μια φορά, αδίκως και πάλι, αν και ευτυχώς σε μικρότερο βαθμό αυτή τη χρονιά... (η υπόλοιπη τρέχουσα επικαιρότητα δεν δίνει "χώρο" σε τέτοιες αστειότητες)
Μόνο που στις προκείμενες περιπτώσεις, το βάρος της αδικίας αυτής επωμίζονται αθώα άτομα, ανήλικα. Που διαμορφώνουν προσωπικότητα κι ας είναι από την Αλβανία. Που ζητούν το προφανές, να τους δοθεί δηλαδή το δικαίωμα να σηκώσουν την ελληνική σημαία, όχι γιατί θέλουν να μας «καβαλήσουν» αλλά μόνο γιατί έτυχε –σε ορισμένες περιπτώσεις- να ξεπεράσουν σε βαθμολογία το «ένα και μοναδικό» ελληνόπουλο, και επειδή νοιώθουν την Ελλάδα δεύτερη πατρίδα τους. Εκεί είναι η παρεξήγηση τελικά. Πρέπει να καταλάβουμε ότι και τα παιδιά εκτός Ελλάδος διαμορφώνουν προσωπικότητα, όπως οι Αλβανοί, και δεν το κάνουν απαραίτητα εις βάρος της χώρας μας. Το ότι έτυχε όμως να περάσει σε βαθμολογία το αλβανόπουλο ένα ελληνόπουλο, ενοχλεί – πονάει. Και πονάει, γιατί σε κάθε σκέψη μας ως έλληνες, έχουμε για φόντο την αστειότητα «Έλληνας δε γίνεσαι, γεννιέσαι». Γιατί σε πανηγυρισμούς – εξάρσεις εθνικοφροσύνης μιας πρόσφατης κατάκτησης πρωταθλήματος (Euro 2004) ακουγόταν ρυθμικά το ανεκδιήγητο σύνθημα «Δεν θα γίνεις Έλληνας ποτέ, Αλβανέ».
Παραδείγματα όπως τα παραπάνω επιβεβαιώνουν μια ομοιότητα της σημερινής ελληνικής νοοτροπίας με αυτήν της Άριας Φυλής. Μόνο που, αφού είμαστε τόσο «ξεχωριστός» λαός και ανώτερος από κάθε άλλο, θα έπρεπε να θυμόμαστε εκτός από την –αδιαμφισβήτητα τεράστια ιστορία μας- ότι επιλέξαμε την είσοδο των μεταναστών αυτών στη χώρα μας. Ψηφίζοντας κυβερνήσεις. Που ψήφισαν νόμους. Επόμενο ήταν να εισχωρήσουν και κακοποιά στοιχεία, όπως άλλωστε γίνεται σε κάθε κράτος. Πολλοί έλληνες γενικεύουν όμως. Και γενικεύουν όντας φανατισμένοι. Ο πλούτος της ιστορίας μας και της πολιτιστικής μας κληρονομιάς δεν μας επιτρέπει σε καμία περίπτωση να θεωρούμε ότι είμαστε ο πιο άξιος λαός στον κόσμο. Ως ποιοι οι Έλληνες απαξιώνονται κάθε άλλο λαό ; Από πού και ως πού η δική μας κληρονομιά αναιρεί κάθε άλλη ; Ένα από τα επιχειρήματα των έντονα εθνικοφρόνων ελλήνων είναι η «άρρηκτη σύνδεση ελληνισμού και χριστιανισμού». Μα πουθενά στην επίσημη θρησκεία μας δεν αναφέρεται ο ελληνισμός : «Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία του Χριστού». Συν τοις άλλοις, το «Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών» αποδίδεται στην δικτατορική εποχή Μεταξά. Και μόνο.
Μια νύξη στην εκμετάλλευση των μεταναστών από τους Έλληνες, θα δικαίωνε τους πρώτους. Οι Αλβανοί –και όχι μόνο- είναι απαραίτητοι όταν ο μέσος έλληνας τους έχει στη δούλεψή του, ή όταν συμμετέχοντας σε μεγάλες π.χ. αθλητικές οργανώσεις, αυτοί φορούν γαλανόλευκα. Γιατί απλά, τότε τους βοηθούν να πανηγυρίσουν και πάλι. Και μόνο οι Έλληνες ξέρουν να πανηγυρίζουν, να διασκεδάζουν, να ερωτεύονται κ.λ.π….
Συνεπώς ; Πρόκειται μάλλον για μεγαλειώδη ελληνικό κομπλεξισμό, που αποτελεί περίτρανη επαλήθευση της μεγαλομανίας του Έλληνα, την οποία ξεχνούσε όντας ο ίδιος οικονομικός μετανάστης σε άλλα κράτη. Τότε όμως είχε ανάγκη, και έπρεπε να τον βοηθήσουν, έπρεπε να του προσφέρουν δουλειά και, πάνω από όλα, έπρεπε να τον αποδεχτούν, να τον ενσωματώσουν στην δική τους κοινωνία.
Γιατί απλά… είναι Έλληνας ! Και Έλληνας δε γίνεσαι αλλά γεννιέσαι...
Και μετά;
* το κείμενο αποτελεί αναδημοσίευση άρθρου γνώμης - εργασίας μαθήματος του προγράμματος σπουδών δημοσιογραφίας τον Οκτώβριο του 2004.
* Related YouTube Video (*serial "504 χλμ βόρεια της Αθήνας")
* Related -Coming soon- Movie (click here)
* Related Book (click here)
