Πικρές αλχημείες

Πλανώνται πάνω από την επικράτεια υπό μορφή ομάδας σύννεφων. Η ειδοποιός διαφορά τους από τα πραγματικά σύννεφα έγκειται στο ότι με την εμφάνισή τους η νεροποντή είναι αναπόφευκτη. Πάντα. Μια πολιτική θεομηνία που αποκτά κοινωνικο - κωμικοτραγικές διαστάσεις...

Τη στιγμή που πληκτρολογείται η συγκεκριμένη ανάρτηση, διεργασίες ολκής παρατηρούνται στα επιτελεία κομμάτων, συνδικάτων ή/και απλά συμφεροντολογικών (επιχειρηματικών και μη) γκέτο. Έχουν απομείνει βλέπετε λίγες ώρες πριν κλείσουν οι κάλπες και μια λυσσαλέα φορτωμένη από σκεύη και πρώτες ύλες κουζίνα είναι το κέντρο του πολιτικού ενδιαφέροντος. Όπου σκεύη όμως, σημειώσατε κίνητρα ψηφοθηρίας, όπου πρώτες ύλες αντιστοιχούν μονάδες του βασανισμένου, πληγωμένου, ξεγελασμένου -για ακόμη μια φορά- εκλογικού σώματος. Η δε κουζίνα, λειτουργικότατη αλλά παλαιομοδίτικη, δεν είναι άλλη παρά το εκάστοτε κομματικό στρατηγείο.

Όλο το παραπάνω δεν τιμά, προφανώς τους λειτουργούς των μηχανισμών, αφετέρου τον ίδιο τον μέσο πολίτη που στέκεται απλός παρατηρητής από τον καναπέ του. Reality εκπομπές γαστρονομίας και πολιτικοί ειδησεογραφικοί αχταρμάδες, όλα μαζί, δίδονται ala-carte στον έρμο τηλεθεατή που γεύεται την πικρία. Σε αντίθεση όμως με τους κριτές των ανάλογων εκπομπών, ο  συγκεκριμένος όχι απλά δεν μπορεί να "οδηγήσει σε αποχώρηση" κάποιον από τους εμπλεκόμενους, αλλά ούτε καν κινεί το δάχτυλό του να παύσει το βάσανό του...

Είτε χρησιμοποιώντας απλές επικοινωνιακές μεθόδους, είτε σύνθετες, ενίοτε ύπουλες και αθέμιτες, ο έχων δώσει το χρίσμα ή και ο ίδιος ο υποψήφιος, πρήζει στο μαρκάρισμα τον ψηφοφόρο παρακαλώντας τον να τον στηρίξει ή, ακόμη χειρότερα, θέλοντας να αγοράσει την ψήφο του. Ξεκάθαρα, ποταπά, άτιμα αλλά δυστυχώς συχνά με επιτυχία... Ακόμα και την παραμονή των εκλογών, ημέρα που το εκλογικό σώμα πρέπει να συσκεφθεί υπό το πλέγμα ιδεολογίας - συμφέροντος - ιδανικών. Είναι σε τελική ανάλυση το μόνο που του απομένει να κάνει.

Ιδού η γιορτή της δημοκρατίας. Ή -πιο κομψά- η δημοκρατία όπως κατάντησε...

Πέραν του ότι οι αυτοδιοικητικές εκλογές δεν θα έπρεπε να αποκτούν επ’ ουδενί χαρακτήρα και ενδιαφέρον που εφάπτεται έως αγκαλιάζει την κεντρική πολιτική σκηνή, ο ψηφοφόρος απαξιώνει με αριθμητική πρόοδο καθώς παρέρχονται χρονικά αναμετρήσεις επί αναμετρήσεων, τις βουλευτικές, περιφερειακές, ευρωκοινοβουλευτικές, τις κάθε είδους εκλογικές αναμετρήσεις.

Αντιπαραβάλλονται, τουλάχιστον, οι Γλυκές Αλχημείες του Στέλιου Παρλιάρου για 3η season από το Mega. Εκπομπή γαστρονομίας με αισθητική και παντελή απουσία διαγωνιστικής ή reality υφής.

Αφού δεν μπορεί να τραφεί ο έλληνας κοινωνικά, οικονομικά, πολιτικά και τελικά ανθρώπινα, ας γευθεί επιδόρπια προσπαθώντας να γλυκάνει, έστω βραχυπρόθεσμα τη ζωή του, ελπίζοντας οτι δεν θα τον βαρύνουν κάποια ξεκάρφωτη χρονική στιγμή ορισμένοι με την κατηγορία οτι "μαζί τα έφαγαν"... Και μάλιστα πολιτικοί...

Καλό βόλι στην κάλπη (ή καλή εκτέλεση σε όποιον παρασκευάσει κάποιο επιδόρπιο...).