Friday, April 1, 2011

Μεταφερθήκαμε...









"Μετακομίσαμε"...

αγκαζέ με τις σκέψεις, τις ιδέες, τους προβληματισμούς μας.

Είστε όλοι καλοδεχούμενοι!


Κοπιάστε... ΕΔΩ

Friday, December 31, 2010

Δυό μέρες μόνο

(αναδημοσίευση protagon.gr )

Τι συμβαίνει όταν ένα πολύ γνώριμο αλλά κατά τ’ άλλα καθαρά ερωτικό τραγούδι σου κολλάει τις τελευταίες –ούτε καν μέρες- ώρες του έτους; Ενός έτους σαν ανήμπορο πλέον, γέροντα, φορτωμένου με κάθε λογής αγαθά και πραμάτειας που πραγματικά ποτέ -μα ποτέ του- δεν επέλεξε να επωμισθεί; Απλά κουβαλάει…

Η ερωτική όμως αύρα που επιτυχώς η σύνθεση της Δήμητρας Γαλάνη κατάφερε να δημιουργήσει από κοινού με τον στίχο του Παρασκευά Καρασούλου, εδώ εξατμίζεται σαν νερό που βάλαμε να βράσει προκειμένου να ετοιμάσουμε κάτι, όμως το αφήσαμε να βράζει ες αεί και τελικά καταστρέψαμε ολόκληρη την κουζίνα μας. Μόνοι μας τα καταφέραμε. Και μόνοι μας πρέπει τώρα να αντικαταστήσουμε την κουζίνα. Όπου κουζίνα, τι άλλο, μα η νοοτροπία μας. Μια εθνική νοοτροπία που όλοι παραδεχόμαστε ότι χρίζει αντικατάστασης αλλά όλο την βλέπουμε που κουτσά-στραβά ανταπεξέρχεται και αναβάλλουμε την ανακαίνισή της.


Ποιος όμως σχεδίασε την κουζίνα; Ήταν αυτός της απολύτου εμπιστοσύνης μας; Βάσει ποιας μελέτης και με τι ασφάλεια τοποθετήθηκαν όλες οι παροχές, τόσα χρόνια και τόσο κοντά μεταξύ τους; Μας αναλογούσαν και μας άξιζαν τόσες παροχές; Μάτια κουζίνας και φούρνος συνέχεια αναμμένα, εκεί, για εμάς, να παρασκευάζουν και να ξεφουρνίζουν ότι τραβάει η όρεξή μας. Άσχετα αν τελικά τα τραβάει και η τσέπη μας.


Δυο μέρες μόνο πριν ο έρμος αυτός γέροντας – χρόνος φύγει, καλό θα ήταν να προσπαθήσουμε να υποδεχθούμε τον αντικαταστάτη του με μια διαφορετική οπτική, κάνοντας ατομικά και ομαδικά τον απολογισμό μας. Ας επιχειρήσουμε, χαμογελώντας, να του σχηματίσουμε ένα πεδίο στο οποίο θα χωρούν και ξεχασμένες για τους περισσότερους αξίες, όπως φερ' ειπείν ο εθελοντισμός ή/και η πολιτιστική έκφραση κάθε είδους, όπου μέσα εκεί θα δραστηριοποιηθεί όπως του αρμόζει.

Αλλά ιδίως, όπως μας αρμόζει…

Ίσως μια καλή αρχή.


Καλή Χρονιά !

(αναδημοσίευση protagon.gr )

Thursday, December 16, 2010

Μύρισε Χριστούγεννα! (Panettone)

(αναδημοσίευση protagon.gr)



Παραμονές Χριστουγέννων και η αναζήτηση συνταγών συναφών με το κλίμα της περιόδου είναι κάτι παραπάνω από επιβεβλημένη διαδικασία. Το Panettone είναι συνδεδεμένο άρρηκτα με τα παιδικά μου χρόνια, μια και το καταναλώναμε οικογενειακώς σε δεκάδες κιλά (αυξάνοντας ανάλογα και αυτά του σώματός μας) ιδίως με αφορμή την επίσκεψη τότε, των ελληνοιταλών συγγενών μας.

Για την ιστορία, το Panettone είναι το Χριστουγεννιάτικο γλυκό του Μιλάνου, καθώς και ένα από τα σύμβολα της πόλης. Το γλυκό αυτό είναι στρογγυλό με επίπεδη βάση. Η οροφή του θυμίζει τρούλο, ενώ η βάση του μπορεί να συναντηθεί και σε διάφορα σχήματα όπως αστέρι. Η διαδικασία για να φτιαχτεί η ζύμη είναι μεγάλη, καθώς και η "οροφή" του γλυκού για να φτιαχτεί παίρνει -κατά πολλούς ζαχαροπλάστες / αρτοποιούς- μερικές μέρες, για να γίνει τόσο φουσκωτή. Το σώμα του περιέχει γλασέ πορτοκάλι, κομματάκια κίτρο, λεμόνι και σταφίδες, ενώ εναλλακτικά μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σοκολάτα. Αποτελεί κατά πολλούς την ιταλική εκδοχή της βασιλόπιτας, είθισται πάντως να παρασκευάζεται όλο το Δεκέμβριο με αφορμή τις γιορτές των Χριστουγέννων.

Σήμερα, αυτό αποτέλεσε το πρώτο γιορτινό σκεύασμα από μέρους μου για φέτος, και σκέφτηκα να το μοιραστώ μαζί σας μια και πέτυχε σε βαθμό να το συγκρίνω με επώνυμες παραδοσιακές -αν και τυποποιημένες- εκδοχές του.

Καλή επιτυχία!

Συστατικά:

1 αυγό
180 γρ. βούτυρο
180 γρ. ζάχαρη
850 γρ. αλεύρι
100 γρ. μαγιά νωπή
4 κρόκοι αυγού
120γρ. μείγματος κύβων γλασέ πορτοκάλι, κίτρου, σταφίδας και ξύσματος λεμονιού ή πορτοκαλιού
40 γρ. κονιάκ, ρούμι ή σαμπάνια
λίγο αλάτι

Εκτέλεση:

Μουσκεύουμε σε ένα μπωλ τα φρούτα με το αλκοόλ από την προηγούμενη μέρα, ώστε να μουλιάσουν.

Διαλύουμε σε λίγο νερό την μαγιά και τη βάζουμε σε λεκάνη με 100 γρ. από το αλεύρι. Ζυμώνουμε (προτιμότερο στο μίξερ με το γάντζο) μια μπάλα ζύμης και την αφήνουμε να φουσκώσει σε ζεστό μέρος για 3 ώρες.
σημ.: Κατά το ζύμωμα, συμπληρώνουμε νερό ή αλεύρι ανά περίπτωση ώστε να επιτύχουμε υφή ζυμαριού όπως του ψωμιού, ενώ αν διαθέτουμε θερμοθάλαμο ή ανάλογο πρόγραμμα για φούσκωμα ζύμης στο φούρνο μας είναι προτιμότερο να διατηρήσουμε εκεί το προζύμι.

Ξαναζυμώνουμε και προσθέτουμε άλλα 100 γρ. αλεύρι και λίγο ακόμη νερό. Αφήνουμε και πάλι για άλλες 2 ώρες να φουσκώσει. Στο μεταξύ, βάζουμε το υπόλοιπο αλεύρι (650 γρ.) σε μια λεκάνη, μαζί με την ζάχαρη, τους κρόκους και το αυγό, μια πρέζα αλάτι και το βούτυρο λιωμένο. Δουλεύουμε δυνατά (ή στην προτελευταια ταχύτητα) να γίνει μια ζύμη μαλακή. Ίσως χρειαστεί να συμπληρώσουμε λίγο γάλα χλιαρό. Συνεχίζουμε να δουλεύουμε την ζύμη και μετά ρίχνουμε την πρώτη (προζύμι), και το μείγμα ποτισμένων με αλκοόλ φρούτων. Η ζύμη πρέπει να γίνει λεία και γυαλιστερή και να ενσωματωθούν όλα τα υλικά.

Την αφήνουμε και πάλι να φουσκώσει για περίπου 2 ώρες. Την χωρίζουμε σε δυο ή και τρια κομμάτια τα οποία βάζουμε σε φόρμες όρθιες στρογγυλές (τύπου μπόμπας) ή σε κάτι αντίστοιχο. Επειδή φουσκώνει πάρα πολύ δεν πρέπει να φτάνει ούτε καν στο μισό της φορμας κατά το γέμισμα. Αν θέλουμε βάζουμε στο στόμιο ένα χαρτόνι σε λωρίδα που θα δώσει στην φόρμα έξτρα ύψος.

Αφήνουμε ξανά να φυσκώσει και -προαιρετικά- πριν το βάλουμε στο φούρνο το χαράσουμε και βάζουμε λίγο βούτυρο στην κορυφή. Ψήνουμε στο φούρνο (αέρας) στους 170 βαθμούς για περίπου 35΄ μέχρι να αποκτήσει καστανό χρώμα.

Αφήνουμε να κρυώσει σε σίτα ή σχάρα και κατόπιν πασπαλίζουμε με ζάχαρη άχνη.

Χρόνια Πολλά!

(αναδημοσίευση protagon.gr)

Sunday, November 28, 2010

Κρίμα κράμα ο Έλληνας

(αναδημοσίευση protagon.gr)

Μοναδικός, διακεκριμένος, "άλλη πάστα", "για μεγάλα πράγματα" και δίχως άλλο γεννημένος για επιτυχία. Αυτές και πολλές άλλες πανομοιότυπες περιγραφές αφορούν στον Έλληνα, με μια μόνο ουσιώδη επισήμανση : Σκιαγραφούν τον Έλληνα από τον ίδιο τον Έλληνα. Αυτό όλο και κάτι θα σημαίνει.

Μόλις κοπάσει, κάθε φορά, το εκλογικό πανηγύρι, τα μαχαιροπήρουνα πλένονται ευλαβικά στο πλυντήριο συνειδήσεων του λαού, δεν γίνεται όμως να περιμένουμε να κατευναστούν και τα οικονομικά τεκταινόμενα, γιατί τότε απλά δεν θα αναρτούσαμε -ίσως ποτέ πια- άρθρο γνώμης. Τα πλυντήρια δουλεύουν ακατάπαυστα.
Ο αγαπημένος σκιτσογράφος του γράφοντος, ο Αρκάς, σε ένα από τα καρέ του, παρουσιάζοντας έναν διάλογο ζώων, εμφανίζει το ένα να αποκρίνεται στο άλλο ότι "Αυτό είναι το περίεργο μ’ αυτόν! Είναι ένα φοβερό κράμα αθωότητας και προστυχιάς!", ώστε να λάβει απάντηση από τον ίδιο τον γιό του : "Κάτι σαν την Κοκκινοσκουφίτσα με ζαρτιέρες!!".

Όσο ευφυές, τόσο χαριτωμένο. Αυτό που όμως κάνοντας αυτοκριτική πρέπει κάποια στιγμή να αντιπαραβάλλουμε -και εννοώ σαν λαός- είναι το κράμα μεγάλης μερίδας Ελλήνων πολιτών στην παρούσα φάση, δεδομένων των όλων συνθηκών.

Ο μεγάλος και τρανός, ευλογημένος απ' τον παντοδύναμο, Έλληνας, έχει όλα τα καλά : Μυαλό-πρότυπο, άλλη στόφα. Γεννήθηκε Έλληνας, οφείλουν όλοι να του δίνουν ευκαιρίες, ενδεχομένως και να τον υπηρετούν, αφού αυταπόδεικτα διαφέρει και υπερέχει λαών που, και στο πέρασμά του, πρέπει ταπεινά να σκύβουν το κεφάλι, ενίοτε και να τον υπηρετούν - "διαγράφοντας" πρόθυμα και υποτακτικά, εθνικά χρέη μαζί και εθνικά ελαττώματα....

Ο μεγάλος και τρανός, ευλογημένος απ' τον παντοδύναμο, Έλληνας, έχει απύθμενο θράσος : Ζει σε μια πρωτεύουσα που ο ίδιος, δια των κατά καιρούς εκπροσώπων του, κατέστρεψε οικιστικά, δυναμώνει την μουσική επί τούτου γιατί στο δρόμο οι αλλοδαποί συμπολίτες του ασκούν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα -ελλείψει ναού που θα όφειλε η πολιτεία να τους παρέχει-, και επιπλέον ζει με τουλάχιστον 40% περισσότερη πολυτέλεια απ' αυτήν που αντέχει ο ίδιος του ο προϋπολογισμός.

Μα, τι συνέβη; ειδικά στα οικονομικά δεν "κεντάει" ο θεός Έλλην; Που είναι το κούτελό του; Ποιά είναι αυτή η Γερμανίδα που τον φτύνει στα μούτρα; Και γιατί ο Έλληνας δεν βγάζει καν χαρτομάντιλο να σκουπίσει τη χλέπα; Φυσικά και δεν είναι τα πάντα στο χέρι του. Παίζονται τρισάθλια, γλοιώδη, συμφεροντολογικά, διεθνή, θεοβρώμικα παιχνίδια στην πλάτη του... Όμως δέχεται να ανέχεται επιλεκτικά; Η παιδεία για την οποία είναι φημισμένος, που είναι; Η εγγύηση που διατείνεται ότι τον συνοδεύει, που ξέπεσε;
Καθόλου πλάκα δεν έχει το συγκεκριμένο κράμα. Κρίμα κράμα ο σύγχρονος Ελληνας. Αθωότητα και προστυχιά εδώ αντικαθίστανται με μεγαλομανία και έναν κομπλεξισμό ανωτερότητας που αποδίδεται, δήθεν, στην παρακαταθήκη των προγόνων Ελλήνων. Σε ότι με αφορά, θεωρώ ότι αν οι πρόγονοι έβλεπαν τη χρήση των εφοδίων που μεταλαμπάδευσαν στους απογόνους τους, απ' τους ίδιους, ίσως και να έσκιζαν πτυχία, ρητορικές, ακόμα και ζαρτιέρες...
Ο Έλληνας μπορεί να κάνει πολλά, καλά, αρκεί να το θέλει. Η ειδοποιός διαφορά έγκειται στο ότι πράγματι μπορεί, όχι όμως επειδή είναι Έλληνας. Γιατί Έλληνας είναι πάντα. Και δεν παύει να είναι Έλληνας.
Απλά δεν θέλει.
Και όπως τελικά έχει αποδειχθεί σε πλειάδα θεματικών, συγκυριών, καταστάσεων : Δεν υπάρχει "δεν μπορώ" - υπάρχει "δεν θέλω".


(αναδημοσίευση protagon.gr)

Tuesday, November 23, 2010

Η «φουρκέτα» στο θέατρο «Εμπορικόν»

Τον τρίτο της χρόνο διανύει η «Φουρκέτα» της Ελένης Γκασούκα στο θέατρο «Εμπορικόν», μια εικόνα καμπαρέ δοσμένη μέσα από μια διαφορετική οικογενειακή οπτική.

Σάτιρα, λυρισμός, ειρωνεία και αλληγορία εναλλάσσονται σε ένα διαφορετικό και διόλου γνώριμο θεατρικό παιχνίδι που ευχαριστεί, όσο σοκάρει.

Κεντρική ηρωίδα η Αλίκη, μια γυναίκα που ζει μεταξύ συμπληγάδων και προβλημάτων μιας σύγχρονης οικογένειας, προσπαθώντας όμως σχεδόν πάντα να τα φέρει εις πέρας ουσιαστικά μόνη. Καλείται να αντιμετωπίσει από τις εξαρτήσεις του γιού της συνδυασμένες με την απαλλαγή του απ’ τον στρατό, μέχρι τις ενοχές της απέναντι στον άνδρα της που σε τελική ανάλυση δεν έχει εξαπατήσει ποτέ. Η Αλίκη είναι λογίστρια. Ή μάλλον ήταν. Η οικονομική κρίση της χτύπησε την πόρτα πρώτη και καλύτερη. Ακολούθησε η μοίρα.
 
Μέσα από επίπονες διαδικασίες και αναζητήσεις λύσεων, αναθεωρεί τον τρόπο που αντικρίζει τους δικούς της ανθρώπους. Υπολογίζει τις λίγες μέρες που απομείναν και πρέπει να «χορέψει». Θα χορέψει και θα πει κι ένα τραγούδι.

Μαζί με την Μαρία Καβογιάννη στο ρόλο της Αλίκης, συμπρωταγωνιστούν οι Κώστας Κόκλας, Θανάσης Αλευράς, Μπάμπης Γιωτόπουλος, Ματίνα Νικολάου, Λευτέρης Βασιλάκης, ενώ στο τραγούδι συνοδεύει ερμηνευτικά η χαρισματική Βικτώρια Ταγκούλη.

Πηγή: ant1online.gr

Βαγγέλης Λιακόγκονας

Sunday, November 14, 2010

«Το δείπνο» από το Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν

Δια χειρός Διαγόρα Χρονόπουλου ένα διαφορετικό, γλυκόπικρο δείπνο σερβίρεται στο Υπόγειο του Θεάτρου Τέχνης.

Πρεμιέρα την Πέμπτη 11 Νοεμβρίου για τη μαύρη κωμωδία της Μόιρα Μπουφίνι, που ερευνά την ανερχόμενη μεσοαστική τάξη -την κάτοχο της εξουσίας- που μας οδηγεί τα τελευταία χρόνια, σε περίεργα δείπνα εν μέσω υπαρξιακής και κοινωνικής κρίσης. Με καυστικό και πικρό χιούμορ, ισορροπώντας μεταξύ γέλιου και τρόμου, παρακολουθούμε μια οικοδέσποινα, γυναίκα μοιραία και φαινομενικά σκληρή, να βομβαρδίζει με αδυσώπητα φαρμακερές ατάκες τον σύζυγο και τους καλεσμένους της.

Στη βίλα του ζεύγους Λαρς & Πέητζ καλεσμένοι για τον εορτασμό της έκδοσης του τελευταίου βιβλίου του Λαρς είναι μια ζωγράφος, ένας επιστήμονας και μια σεξοβόμβα. Τη βραδιά συμπληρώνει η άφιξη ενός ξένου που ρίχνει στην πόρτα τους η ομίχλη. Ένας αμίλητος σερβιτόρος, που προσλαμβάνεται μέσω μιας  σκοτεινής ιστοσελίδας του ίντερνετ, συμπληρώνει την εικόνα. Το δείπνο της Κόλασης αρχίζει με την «Πρωτογενή Σούπα».

Δυνατές ερμηνείες και πλοκή που καθηλώνει, οδηγούν σε ένα απρόσμενο, βαμμένο με αίμα φινάλε.

Παίζουν οι: Δήμητρα Χατούπη, Αλέξανδρος Μυλωνάς, Μυρτώ Αλικάκη, Θόδωρος Κατσαφάδος, Κίμων Φιορέτος, Έρρικα Μπίγιου και ο Κωστής Καπελώνης.

Πηγή: ant1online.gr
Βαγγέλης Λιακόγκονας

Friday, November 12, 2010

Βοήθεια προς άπορους νέους


Εν μέσω εκλογολαγνείας και λοιπών συναφών -ανούσιων τελικά- δραστηριοτήτων, μια ανάρτηση που αποσκοπεί σε κάτι καίριο και τεράστιας σημασίας:

Στον Αυλώνα κρατούνται 370 νέοι εκ των οποίων οι 300 είναι άποροι από χώρες σε εμπόλεμη κατάσταση. Τα παιδιά αυτά δεν έχουν ποτέ επισκεπτήριο και χρειάζονται τη δική μας συμπαράσταση.

Παρακαλείσθε θερμά να βοηθήσετε με όποιο από τα είδη σε ανάγκη μπορείτε και να προωθήσετε την ανακοίνωση σε όσους πιστεύετε ότι θέλουν να συνεισφέρουν.

Η παράδοση της βοήθειας θα πραγματοποιηθεί από την Ένωση «Μαζί για το Παιδί» και εθελοντές, την Τετάρτη 24 Νοεμβρίου 2010 στις 11.00π.μ.

Πού ;  Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να προσκομίζουν τα είδη που έχουν συγκεντρώσει στην αποθήκη της Ένωσης Μαζί για το Παιδί  στην συμβολή των οδών Μπουσίου 20 και Κούπα 33 στην Αθήνα. (Πλησίον μετρό Κατεχάκη. Κατεβαίνοντας τη Μεσογείων με κατεύθυνση προς κέντρο περνάτε την Κατεχάκη και στρίβετε στο 3ο στενό δεξιά δείτε το χάρτη).

Πότε; Από τη Δευτέρα 8 Νοεμβρίου έως και την Τρίτη 23 Νοεμβρίου και ώρες 10.00 - 18.00 εκτός Σαββάτου και Κυριακής.

Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να επικοινωνείτε  με την Ένωση «Μαζί για το Παιδί» στο τηλέφωνο 210-7782281 ή με την Κοινωνική Υπηρεσία των Φυλακών Αυλώνα στο 22950-42771.

Η συμμετοχή σας είναι πολύτιμη!

Τα παιδιά των φυλακών έχουν ανάγκη από:

1.    Χειμερινά κλινοσκεπάσματα και  είδη ατομικής υγιεινής
Πετσέτες μπάνιου, σεντόνια, μονές κουβέρτες και μονά παπλώματα, σαμπουάν, οδοντόπαστες, οδοντόβουρτσες, ξυραφάκια bic, χαρτί υγείας, απορρυπαντικό ρούχων σε σκόνη.

2.    Φόρμες, παπούτσια και εσώρουχα (τα εσώρουχα πρέπει να είναι καινούρια)
Τα ρούχα, τα εσώρουχα και τα παπούτσια πρέπει να είναι αντρικά  medium και large για παιδιά ηλικίας 16 -24 ΟΧΙ ΚΟΥΣΤΟΥΜΙΑ! Μαζέψτε φόρμες, τζιν, μπλουζάκια φούτερ, εσώρουχα, παπούτσια και παντόφλες.(θερμή παράκληση ελαφρώς μεταχειρισμένα)

3.    Τηλεκάρτες, Γραφική ύλη και ξένο τύπο.
Οι  άποροι κρατούμενοι στον Αυλώνα είναι κατά πλειοψηφία αλλοδαποί μετανάστες από χώρες σε εμπόλεμη κατάσταση. Οι άνθρωποι αυτοί δεν έχουν τη δυνατότητα να επικοινωνούν με τις οικογένειές τους και δεν έχουν καμία ενημέρωση για τις εξελίξεις στις χώρες τους. Μας ζητούν  τηλεκάρτες για καρτοτηλέφωνα του ΟΤΕ.  ΠΡΟΣΟΧΗ ΟΧΙ ΧΡΟΝΟΚΑΡΤΕΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ Επίσης ζητούμε από συλλόγους ή ιδιώτες να μας προμηθεύσουν με εφημερίδες και περιοδικά από Ιράκ, Αφγανιστάν, Παλαιστίνη, Σομαλία, Σουδάν, κ.α. Υπάρχει ανάγκη και από λευκούς φακέλους αλληλογραφίας, γραμματόσημα και στυλό.

Παρακαλούνται θερμά εταιρείες στα πλαίσια της Ε.Κ.Ε. τους να βοηθήσουν την προσπάθειά μας με όποιο από τα παραπάνω είδη διαθέτουν.
Επίσης αν υπάρχουν θεατρικές ομάδες που ενδιαφέρονται να προσφέρουν αφιλοκερδώς μια παράσταση για τα έγκλειστα παιδιά στον Αυλώνα να επικοινωνήσουν με την Ένωση Μαζί για το Παιδί.

Προσωπική παράκληση για την προώθηση του παρόντος με κάθε μέσο.