Απλά, Καλό Ταξίδι...

Αθήνα - Αγία Παρασκευή. Σάββατο πρωί.
Κάπου 8 μήνες πριν...
Στρατευμένος τότε...

Μάζωξη ναυτών για καφέ μετά απο έξοδο. Σειρά απολύσεως... Λίγες εβδόμάδες απομένουν... Την παρέα συμπληρώνει ο φίλος ενός. Περιμένει να καταταγεί. Με προσμονή, όρεξη, ενδιαφέρον... Τον γνωρίζω εν μέσω έκφρασης ενθουσιασμού του για τις ειδικές δυνάμεις... Η κουβέντα συνεχίστηκε αγγίζοντας άλλα, άσχετα θέματα. Σπουδές, καριέρα, κ.λ.π... Την επέστρεφε πάλι εκεί... Αγωνιούσε να τις υπηρετήσει. Ήθελε να τις υπηρετήσει. Προσπάθησε να τις υπηρετήσει. Τις υπηρέτησε...

'Ισα που πρόλαβα να τον γνωρίσω...
Χαιρετηθήκαμε.
Μου ευχήθηκε "Καλός πολίτης" - του ευχήθηκα "Καλή θητεία".
Απλά, δεν πρόλαβε να την τελείωσει.
Δεν έμαθα γιατί.

Αποστόλη,
Απλά, Καλό Ταξίδι...