Κλικ!Άλλαξαν όλα!
Όλα όμως...
Δεν υπάρχει ωραιότερο συναίσθημα κατά τη γνώμη μου από το να ολοκληρώνεις ενα βιβλίο και, πέραν του συνηθισμένου σκεπτικισμού που θα ακολουθήσει το πέρας της ανάγνωσης, να σε βάζει να αναθεωρήσεις πράγματα και καταστάσεις, να σε "οργανώσει" ίσως και για το πως να σκέφτεσαι -και αναφέρομαι στην όποια "τεχνική σκέψης".
Η Ιφιγένεια το καταφέρνει. Μέσα απο ένα βιωματικό σε πλειάδα καταστάσεων story, ταρακουνιέσαι. Η ιστορία είναι μια εύπεπτη αφηγηματική αφορμή... Συναντάς την ηρωίδα του βιβλίου να σε αντιγράφει - μια και φέρεται όπως κι εσύ έχεις σκεφτεί να φερθείς... Ή μήπως εσύ προσπαθείς τελικά να αντιγράψεις την ηρωίδα; Μάλλον το δεύτερο... Γιατί; Μα γιατί το τόλμησε... Το κλικ (καμία σχέση δεν έχει με το "κλικ" ρουτίνας του ποντικιού) έφερε τα πάνω - κάτω. Θέλεις να τα αλλάξεις όλα... Μπορείς! Ξέρεις, αν μη τι άλλο, οτι έχεις τη δύναμη. Το τολμάς όμως; Το πράττεις τελικά; Χλωμό... Βαλτώνεις στο φιλελληνικής νοοτροπίας "δεν βαριέσαι"... και πορεύεσαι μ'αυτά που έχεις... Δες το αλλιώς!
Διαβάζοντας το συγκεκριμένο μυθιστόρημα ακόμα και αν δεν φέρεις τα πάνω κάτω στη ζωή σου -δεν είναι δα και το προαπαιτούμενο, ούτε καν το υποχρεωτικό-, θα νιώσεις οτι κάποιος σου θυμίζει κάποιες απο τις δυνατότητές σου... Τα πραγματικά σου θέλω, ή έστω το πως να πραγματώσεις ακόμα και το μικρότερο των ονείρων σου... "παρ'το" αλλιώς!
Το βαφτίζω Life Alert, εναλλακτικά, ίσως υπερβολικά.
Επανερχόμενος στα κριτήρια βάσει των οποίων μπαίνει στη "λίστα" των αγαπημένων συγγραμάτων και το συγκεκριμένο, είναι και τα statistics ανάγνωσής του, ήτοι σερί ανάγνωση ξημέρωμα καθημερινής. Επιπροσθέτως, η εναλλαγή ύφους περιγραφής απο υπερ-αναλυτική - φιλοσοφημένη σε χύμα και αφοπλιστικά ειλικρινή στέκεται ως το κερασάκι στην τούρτα...
Είπαμε... όλα είναι θέμα οπτικής...
* Για τελευταία πινελιά στο post θέλω να παραθέσω το γεγονός οτι το συγκεκριμένο βιβλίο είναι -προς το παρόν τουλάχιστον- εξαντλημένο, κάτι το οποίο θεωρώ κρίμα αλλά ίσως ...αναστρέψιμο (!)
