Ουδεμία σχέση με αυτή των εγκύων. Εκεί τουλάχιστον η κυοφορούσα με το ανακάτεμα υποψιάζεται το ευτυχές -δίχως άλλο- γεγονός...
Η συγκεκριμένη σύλληψη προήλθε δίχως αμφιβολία από σχίσιμο του προφυλακτικού. Η συνουσία της εκάστοτε κυβέρνησης είναι κάθε άλλο παρά μυστική, η δε ημερομηνία -ορόσημο για ελάχιστους πλέον- της Κυριακής 7 Νοεμβρίου αποτελεί έναν ανομολόγητα ανεπιθύμητο τοκετό. Για όλο το σόι; Αν όχι, για το εκλογικό σώμα σίγουρα...
Ο γραφών είχε υποσχεθεί -πρωτίστως στον εαυτό του- οτι δεν θα αφιερώσει ούτε μισή ανάρτηση επιπλέον (όπως έκανε με το 1/3 προγενέστερης) στο θλιβερό επικείμενο πανηγύρι των αυτοδιοικητικών εκλογών του προσεχούς Νοεμβρίου. Παρότι δεν είναι υποψήφιος, παραμένει άνθρωπος. Με αντοχές. Λύγισε.
Κύρια αφορμή, ο καταιγισμός υποψηφίων. Όποιος είναι περισσότερο ενήμερος με τα "δημοτικά" ξέρει πως ειδικά στην επερχόμενη αναμέτρηση οι υποψήφιοι δήμαρχοι και περιφερειάρχες (νεοσύστατοι μικροί πρωθυπουργοί με βούλα "Καλλικράτη") βγήκαν πραγματικά στις πλατείες των περιοχών τους και ψώνισαν σαν άλλες κοπέλες της Συγγρού κάθε καρυδιάς καρύδι. Μεταξύ άλλων:
- Φέρελπεις νέους που μόλις ολοκλήρωσαν σπουδές και πιστεύουν οι έρμοι πως μπορούν να προσφέρουν σε ένα σάπιο -συνήθως- δημοτικό ή περιφερειακό συμβούλιο.
- Συμφεροντολόγους κάθε είδους που έχουν από κοντά τους υποψήφιους δημάρχους για να έχουν πρόσβαση στο βάζο με το μέλι.
- Παντελώς ανίδεους όχι μόνο με την αυτοδιοίκηση αλλά και την κοινωνία γενικότερα που, είτε παρακάλεσαν υποψηφίους είτε παρακαλέστηκαν από αυτούς να τους συμπεριλάβουν στις αδικαιολόγητα και θλιβερά ανομοιογενείς λίστες τους. (σ..σ.: από πότε και από ποιόν η διαφορερετικότητα και ο πλουραλισμός μεταφράστηκε σε ημιμάθεια ή και αμάθεια επί σημαντικών τοπικών ζητημάτων;)
Social networks (facebook για τη μάζα - twitter για τους τεχνολογικά πιο εξειδικευμένους) επιστρατεύονται με τον -συνήθως- όσο γίνεται πιο λάθος τρόπο για να φέρουν σε επαφή το εκλογικό σώμα με τον υποψήφιο.
Ξεχασμένες ή και ανύπαρκτες διαπροσωπικές σχέσεις αναθερμαίνονται (σαν σε μεταλλικό σκεύος στον φούρνο μικροκυμάτων) στο βωμό της ψηφοθηρίας.
Αηδιαστικές συγκεντρώσεις καταναλωτικών χαρακτηριστικών σκιαγραφούν μια προεκλογική εκστρατεία που ο πολίτης κάθε ηλικίας, στο άκουσμά της και μόνο βγάζει φλύκταινες, ξεφυσά, αλλάζει σκέψη, κουβέντα, πληγώνεται ολοένα και περισσότερο. Σαν κερασάκι στην τούρτα του απαγορεύουν και το κάπνισμα.
Δεν δύναμαι να σταθώ στο ίδιο το πρόγραμμα Καλλικράτης. Πήρε το όνομά του από έναν από τους μεγαλύτερους αρχιτέκτονες της αρχαιότητας. Σύμφωνα με αναφορές του Πλούταρχου, συμμετείχε ενεργά στην ανέγερση των τεσσάρων μεγαλύτερων έργων της αρχαίας Αθήνας. Το μόνο όμως κοινό που διακρίνω με την γενικότερη εικόνα του σημερινού διοικητικά αρχιτεκτονικού πονήματος του υπουργείου εσωτερικών είναι η πληθώρα αρχιτεκτόνων στις κατά τόπους λίστες υποψηφίων. Αρκετά αδιάφορο.
Δέχομαι πως η κριτική από μόνη της δεν επιφέρει λύσεις. Κατανοώ -μερικώς- το επιχείρημα οτι "ας προσπαθήσει ο καθένας να προσφέρει ότι και όσο μπορεί από το υστέρημα των γνώσεων, της διάθεσης, της ζωής του". Εστιάζω όμως και σε συνηθέστερα εμφανείς σκέψεις, όπως ότι ένας κούκος δεν φέρνει την Άνοιξη (εν προκειμένω πολλοί γύπες φέρνουν το Χειμώνα και τη συσκότιση) ή πως με οποιοδήποτε σύστημα και έπειτα από διαφόρων ειδών αλλαγές ο πολίτης δεν παύει να νιώθει προδομένος, θύμα, εξαπατημένος, γερασμένος προ της ώρας του, περίγελος.
Στο δια ταύτα:
Γιορτή της δημοκρατίας (?) VS Καλλικράτεια αναγούλα
...σημειώσατε 2 στο τελικό αποτέλεσμα. (με πραγματικά ΤΕΡΑΣΤΙΑ απόδοση στο διπλό...)
Και ξάφνου το "μολύβι - δελτίο - πρακτορείο" εδώ γίνεται "κάλπη - συνήθεια - ανώφελη γκρίνια".
Καλή (μας) τύχη...
